Αναφορά στις περιηγήσεις του Γεωργίου Λαμπάκη
Οι περιηγήσεις για τον Γεώργιο Λαμπάκη ήταν μέρος της ζωής του. Για πολλά χρόνια οι μέρες του ήταν γεμάτες από ταξίδια για μελέτη και καταγραφή Χριστιανικών αρχαιολογικών μνημείων και κειμηλίων. Μελέτησε ναούς, ερείπια, εκκλησιαστικά αντικείμενα, επιγραφές, αγιογραφίες και ότι μπορεί να είχε αξία (σύμφωνα πάντα με την σπουδή του).
Κατά την μελέτη του υλικού των περιηγήσεων γεννήθηκαν ερωτήματα για πρακτικά θέματα, όπως για παράδειγμα, με τι μέσα ταξίδευε, που κοιμόταν, που έτρωγε.
Συγκεντρώσαμε λοιπόν ότι πληροφορία έχει δώσει ο ίδιος στις γραφές του και παρατηρούμε πως η εποχή δεν ήταν καθόλου εύκολη για μια τέτοια δράση, όχι μόνο από άποψη μεταφορών αλλά και από άποψη επικοινωνίας με τον κόσμο.
Επικοινωνία
Είναι πολλές οι αναφορές που τον αντιμετώπιζαν με καχύποπτο ύφος και πολλές ερωτήσεις φοβούμενοι μια πιθανή διάλυση ναού. Άλλες φορές, αναφερόμενος σε καταγραφή και καταμέτρηση θεωρούσαν ότι ήταν κομματικό μέλος με αποτέλεσμα άλλοτε εχθρική στάση απέναντί του και άλλοτε φιλική ανάλογα με τις πεποιθήσεις του κάθε χωρικού.
Ελλείψει χρόνου κάποιες επισκέψεις του γινόντουσαν βραδυνές ώρες , αυτό είχε ως αποτέλεσμα δυο φορές να τον θεωρήσουν ληστή και να έχουν άσχημες αντιδράσεις απέναντί του.
Οι συνθήκες στα καταλύματα που έβρισκε ήταν, επίσης, δύσκολες έως και απαράδεκτες, με αποκορύφωμα μια διανυκτέρευση στο βουνό όπου αναγκάστηκε να κοιμηθεί στον αγρό, ενώ σε κάποια φιλοξενία αναφέρει πως τη καλύβα ήταν τόσο καπνισμένη που ανυπομονούσε να ξημερώσει για να φύγει. Πολλές ήταν οι φορές που φιλοξενήθηκε σε επιφανείς ανθρώπους του εκάστοτε τόπου και αυτό ήταν μια ανακούφιση στην κούραση που γεννιόταν από τις περιηγήσεις.
Οι περιηγήσεις στις περισσότερες περιπτώσεις γινόντουσαν σε ερείπια όπου φορτωμένος την φωτογραφική μηχανή και την τροφή του, σε βουνά και έρημους τόπους, με ζέστη, η διαδικασία γινόταν επίπονη.
Μεταφορές
Τις μεγάλες αποστάσεις τις κάλυπτε με ατμόπλοια. Αυτό του έδωσε την εμπειρία δυο ναυαγίων, εκ των οποίων το δεύτερο σοβαρότερο. Το πρώτο έγινε 08 Ιουλίου 1898 και το δεύτερο 15 Αυγούστου 1905.
Στις 08 Ιουλίου 1898, έξω από την Σαλαμίνα και ενώ ταξίδευαν με το ατμόπλοιο “Μαργαρίτα” συγκρούστηκαν με το ατμόπλοιο “Ομόνοια” το οποίο είχε αντίθετη φορά. Ο Γεώργιος βρισκόταν στο πλοίο με τον αδερφό του Εμμανουήλ, τον επίσκοπο Κυθήρων Ευθύμιο, τον ηγούμενο της μονής Δομπού Δοσίθεος και τον Αρχιμανδρίτη Ελευθέριο Καστρηνσίου. Αμέσως έσπευσε βοήθεια προς το ατμόπλοιο και δεν υπήρξε τραγική κατάληξη.
Το 1905 ο Γεώργιος εξακολουθούσε τις περιηγήσεις του αρχίζοντας την χρονιά εκπληρώνοντας μια παιδική επιθυμία για επίσκεψή του στους Άγιους Τόπους. Μαζί με την νέα του σύντροφο και γυναίκα του περιηγήθηκε εκείνη την χρονιά σε τόπους ευλογημένους.
Στις 15 Αυγούστου 1905, βρίσκεται με την γυναίκα του στην Στυλίδα και παίρνουν το ατμόπλοιο “Επτάνησος” το οποίο εκτελούσε εκείνα τα χρόνια το δρομολόγιο Βόλος-Χαλκίδα-Πειραιάς, με ενδιάμεσους σταθμούς Στυλίδα, Αιδηψό και αλλού. Το ατμόπλοιο από λάθος του κυβερνήτη του έπεσε σε ύφαλο και άρχισε αμέσως να παίρνει κλίση. Επικράτησε πανικός αφού δεν υπήρξε υπεύθυνος να καθοδηγήσει τους επιβάτες λόγω διαμάχης μεταξύ των μελών του πληρώματος όπου προσπαθούσαν να συνετίσουν τον καπετάνιο να μείνει στην θέση του.
Αυτό το ναυάγιο δεν είχε τραγική κατάληξη λόγω του ότι έγινε 100 μέτρα από την Αργυρόνησο, τα νερά ήταν ρηχά και οι ψαράδες της περιοχής βοήθησαν στην διάσωση.
Ο Γεώργιος, συνοδευόμενος από την γυναίκα του συνέχισε τις περιηγήσεις του 5 μέρες μετά. Δεν ξέχασε το γεγονός αλλά ούτε το σιώπησε. Έγραψε την εμπειρία του σε πολλά τεύχη στην εφημερίδα “Ακρόπολη”, ξεκινώντας από τις 27 Αυγούστου 1905 έως 03 Σεπτέμβρη 1905. Υπογράφει ως ναυαγός. Οι περιγραφές του δίνουν όλη την εικόνα των συναισθημάτων και αντιδράσεων του ζευγαριού αλλά και του περιβάλλοντος. Καυστικός προς τις αρχές και ευγνώμων προς τον προστάτη του.
Επίλογος
Οι περιηγήσεις του Γεωργίου Λαμπάκη δεν ήταν μόνο φωτογραφίες, μελέτες, παρατηρήσεις, σπουδές και κειμήλια.
Ήταν βιώματα. συναισθήματα που γέμιζαν την καρδιά του και το μυαλό του. Διαμόρφωναν την καθημερινότητά του και την προσωπικότητά του.
Οι περιπέτειες, οι συμπεριφορές και τα γεγονότα ισχυροποιούσαν τον στόχο του και την πίστη του στο όραμά του, απόδειξη αυτού τα αποτελέσματα των μελετών και το πλήθος των μνημείων που επισκέφτηκε. Τα αντικείμενα που συνέλεξε και τοποθέτησε στο μουσείο. Η Επιμονή του.
Η περιηγήσεις του Γεωργίου Λαμπάκη μας δίνουν την δύναμη που μπορεί να αντλεί ένας άνθρωπος από ένα του όραμα, από έναν του στόχο.
“Περιπέτεια, ωραιότητα ή φρικαλέα αγριότητα των τόπων”
Γεώργιος Λαμπάκης
Δελτίο ΧΑΕ Α – 1891
